- WRECCUM
- WRECCUMGallis Varech, vox Saxonica, id quod mare eicit, eiectus maris: quô nomine non tantum res naufragae, sed et electrum,lapides pretiosi, ipsique pisces in litore destituti veniebant; quae omnia cum iure naturali inventori cederent, iure tamen gentium Principum privilegiis accesserunt. Hoc iustum privilegium torsit ad iniurias avaritia, rapiunturque aliquando una, quae certissimos aguoscunt dominos; Atrox sane immanitas, quam Ovidius increpans exclamat, l. 1. Trist. El. 6. v. 8. et in Ibin. v. 18.Naufragii tabulas certant habere mei.Richardo igitur I. cum in sacra expeditione. classem suam maximis ereptam periculis Messanae deuvo recepisset, Quietum clamavit in perpetuum Wrec per totum regnum suum, Hoveden. Ipse mox gravissimô classis suae naufragiô, a Cypri Imperatore Isaacio, omnibus rebus spoliatus. Delapsa brevi quoque apud Anglos res est in pristinum, lenivit tamen asperitatem lex Westmonasteriensis prima, c. 5. ubi sancitum: ut Wreci nomine nihil habeatur, si vel homo vel canis vel catus e naufragio vivus in terram evaserit. Haec de Wrecco privilegia a barbaris Principibus videntur introducta, in iure enim Romano nihil huiusmodi reperitur. Vide Heur. Spelmanuum, Glossar. Archaeol. etc. Iuvenalis, Satyr. 4. v. 54.Quidquid conspicuum, pulchrumque ex aequore toto,Res fisci est, ubicumque natat: donabitur ergo,Ne pereat.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.